Welkom op ‘Huisjes van Plezier’, de website waar je alle informatie vindt over ‘huisjes van plezier’ en alles wat daarmee te maken heeft. Op onze website vind je informatie over alle huisjes van plezier in België en Nederland, maar ook informatie over huisjes van plezier die de deuren hebben gesloten en actualiteiten.

In het pré-internet tijdperk waren langs elke gewestweg (tegenwoordig: N-wegen) of Zuid-Nederlandse rijkswegen wel van deze huisjes te vinden. Ook wel gekend als bars. Vele gewestwegen werden ‘s avonds en ‘s nachts verlicht door het felle neonlicht van deze bars. Deze bars straalden een bepaalde, duistere charme uit. Het felle licht straalde behalve neon, ook een gloed uit. Een gloed van spanning en nieuwsgierigheid. Nieuwsgierigheid naar wat er zich afspeelde achter de deuren van het felverlichte huisje van plezier.

Ontstaan van bars

Door de eeuwen heen is prostitutie de stad uit gejaagd. Snelwegen bestonden tot de jaren ’50 van de vorige eeuw nog niet en soldaten zaten nog overal in den lande gelegerd. Handelaars, ondernemers en handelsreizigers verplaatsten zich over de aloude gewestwegen en steenwegen. Op bepaalde drukke trajecten, waar vaak ook soldaten gelegerd waren concentreerden zich een groot aantal bars. Denk maar aan bijvoorbeeld:

Sint Martens Latem: gelegen aan de in 1716 aangelegde N43 tussen Gent en Kortrijk
Grobbendonk gelegen aan de N13 die Lier met Geel verbindt en vroeger deel uitmaakte van de route van Luik naar Antwerpen
Bekkevoort: gelegen aan de N2 die loopt tussen Brussel en Maastricht
Brustem: de welbekende Chaussée d’Amour richting Luik.
Ook buiten deze gebieden waren volop bars met felle neonlichten te vinden. Langs de uitvalswegen bij het verlaten (of: binnenkomen) van steden en dorpen, waren links en rechts vaak bars te vinden. Deze bars zagen er nog mysterieuzer uit, omdat ze op de donkere en niet door straatlicht verlichte gewestwegen, vaak een oase van licht waren. Deze bars hebben allemaal hun eigen verhaal. Van heinde en verre kwamen dames om te werken in deze bars. Om een centje bij te verdienen, buiten de eigen regio zodat de kans om een familielid of bekende tegen het lijf te lopen, werd verkleind.

Bar, uitzuipkot, meedrinkzaak, privé club

Ondernemers en zakenlui sloegen duizenden Belgische franken of honderden Nederlandse guldens stuk om het begin van het weekend te vieren. Getrouwde huisvaders glipten van huis weg om net buiten de stad of het dorp een uurtje vertier te zoeken in een van deze huisjes van plezier en eenzame zielen sleten er de nodige uurtjes aan de bar: op zoek naar aandacht, gezelligheid en een gesprek. De auto kon achter de bar, op een beschutte parking geparkeerd worden, zodat de auto vanaf de weg niet zichtbaar was.

Behalve aan de felle neonlichten, waren bars te herkennen aan exotische namen. Zo heb (of: had) je bars genoemd naar bloemen of planten, zoals Orchidee en Bar Cactus, bars die verwijzen naar liefde zoals Sweety of Love Nest, bars die doen denken aan verre, zonnige landen zoals Tropical en Belize of bars die luxe uit moeten stralen, zoals Gentlemen’s Club.

Hoe mysterieus deze bars er ook uitgezien mogen hebben, wat er gebeurde was voor elke bezoeker voor het binnengaan al duidelijk. Mannen konden seksueel vertier zoeken in deze bars bij dames van lichte zeden, meestal voorafgegaan door ‘n babbel aan de bar of in een relaxte zithoek, onder het genot van ‘n glas of een fles champagne. Het verdienmodel van deze bars was namelijk tweeledig: enerzijds werd er verdiend doordat mannen tegen betaling naar een van de kamers gingen met één van de aanwezige vrouwen, anderzijds werd er grof geld verdiend met de drankverkoop.

Bar was de verzamelnaam voor alles wat zat tussen bordeel en meedrinkzaak en tussen privé-club en uitzuipbar of uitzuipkot. Sommige bars moesten het voornamelijk hebben van mannen die daar kwamen om naar de kamer te gaan met een van de in de bar aanwezige vrouwen, anders bars stuurden meer aan op drankverkoop. En ook hierin waren er de nodige verschillen: waar de ene bar kwaliteitschampagne schonk aan mannen die graag na een week werken hun feestje vierden in een bar, waren er ook bars waar klanten verplicht goedkope champagne moesten kopen om spreektijd te krijgen bij een van de aanwezige dames van lichte zeden. Drank die even vaak in de plantenbak verdween. Het waren de tijden dat alcoholcontroles nog niet in het woordenboek voorkwamen.

Een variant hier op zijn de zogenaamde café’s met kamerverhuur. Café’s waar kamers worden verhuurd aan minnaars en minnaressen, thuiswonende geliefden en directeuren en secretaresses. Een aantal slimme eigenaren heeft er ook voor gezorgd dat in het café vrouwen van lichte zeden aanwezig zijn, zodat mannen die alleen op stap zijn een de bar een praatje kunnen maken en naar de kamer kunnen gaan met een van de aanwezige dames. Deze café’s onderscheiden zich van bars door lagere drankprijzen en doordat er geld wordt verdiend met de kamerverhuur in plaats van dat de dame ‘n deel van haar loon afstaat aan de bareigenaar.

Waarom zijn de bars grotendeels verdwenen?

Het meest verhelderend zijn wellicht de redenen waarom bars grotendeels verdwenen zijn uit het straatbeeld van de gewestwegen. We zetten voor je op een rijtje alle redenen die ervoor hebben gezorgd dat deze bars kopje onder zijn gegaan of de deuren hebben gesloten.

Internet
De grootste boosdoener van allemaal is internet. Internet biedt ongekende mogelijkheden. Dames die via internet werken, kunnen per dag volledig hun eigen werkuren bepalen. Een dag geen zin om te werken? Dan gaat de telefoon uit en er zal niemand storen. Deze dames hoeven ook geen pand te huren, geen RSZ-register bij te houden en in je eentje via internet opereren maakt de kans dat ze gesnapt worden door de fiscus ook een stuk kleiner. Door lagere kosten en het niet aangeven van alle inkomsten of het zelfs helemaal niet aangeven van inkomsten, kunnen deze dames een goedkoper tarief hanteren dan de meeste bars.

Belastingen en kosten
Behalve de reguliere belastingen, worden bars door gemeenten vaak ook geconfronteerd met ‘n speciale “bar-taks” die kan oplopen tot vele duizenden euro’s per jaar. Gemeenten als Bekkevoort, Deinze, Ieper en Sint Truiden zien een goudmijn in de bars. De overlast valt reuze mee, zeker als het wordt vergeleken met de overlast die café’s, kermissen, voetbalwedstrijden en discotheken geven en de bars kunnen vaak geen kant op. Ze hebben ‘n vast klantenbestand die hen weet te vinden op de plek waar ze zijn gevestigd. Een nieuwe locatie vergt ook weer nieuwe investeringen en de meeste gemeenten zullen niet snel vergunningen verstrekken aan nieuwe bars.

Eigenaren die de zaak verkopen
De plekken waar veel bars gevestigd zijn (of: waren) zijn namelijk plekken die tegenwoordig ook erg gewild zijn bij supermarkten, fast food ketens en casino’s die zich om allerlei redenen graag net buiten de stad willen vestigen. Dat betekent vaak dat de grondprijzen flink zijn gestegen. Veel eigenaren zwichten daarom voor projectontwikkelaars die veel geld over hebben om appartementencomplexen of kantoren te bouwen op de grond waar eens ‘n bar stond. Veel eigenaren zijn begonnen in de hoogtijdagen in de jaren ’80 en naderen nu de pensioengerechtigde leeftijd of hebben deze zelfs al overschreden. Je zou ook kunnen zeggen: het legertje bareigenaren vergrijst en de overnameprijs is niet op te hoesten of niet interessant voor de jongere garde.

Alcoholcontroles
De drank vloeide rijkelijk in deze bars. Werklui spoelden na een week hard werken de week weg met de nodige drank en zakenlui vierden succesvolle deals met champagne in deze bars. Vroeger was de kans dat je ‘s avonds op gewestwegen te maken kreeg met ‘n alcoholcontrole zo goed als onbestaand. Met alcohol op achter het stuur kruipen was ook iets wat absoluut niet ‘not done’ was. Tegenwoordig is dat wel anders. Alcoholcontroles vinden frequent plaats en met alcohol op achter het stuur kruipen wordt maatschappelijk niet meer geaccepteerd. Voor de bars een doodsteek, omdat de drankverkoop een wezenlijk onderdeel van deze etablissementen is.

Daarnaast zijn er nog allerlei redenen te bedenken:

1. Klanten hebben tegenwoordig volop keuze, waardoor er beperkte aanwas is in het klantenbestand van bars die vaak ‘n trouw klantenbestand hebben van mensen die er al jaren en soms zelfs tientallen jaren komen.
2. Opkomst van snelwegen: vroeger trok al het verkeer over N-wegen en rijkswegen. Door de opkomst van snelwegen, hebben deze gewestwagen vaak alleen nog een lokale functie en geen functie meer om je bijvoorbeeld van Antwerpen naar Luik te verplaatsen.
3. Voor dames is het vaak interessanter om via internet hun diensten aan te bieden in plaats van de hele avond (en nacht) in een bar te zitten en met klanten meedrinken.